สัญญารักยึดมั่น จะอยู่เคียงกันตราบวันสุดท้ายของชีวิต
.....
อิงอู๋เสียแม้เยาว์วัย
หากก็รู้ดีว่าอะไรเรียกว่าความตาย
เกาะดอกท้อเป็นสถานที่เช่นนั้น ผู้ใดเหยียบย่างเข้าไปแล้ว
ล้วนไม่เคยได้กลับออกมา แต่นางยังคงต้องมุ่งหน้าไป
เพราะนี่คือประกาศิตจากตำหนักจันทราวารี ที่ที่นางเกิดและเติบโต
ณ ท่าเรือ อู๋เสียเด็กน้อยได้พบเขา...
ไป๋เฟยหยาง ชายผู้ซึ่งมีกลิ่นอายความโศกเศร้าแผ่คลุม
แม้ไม่เคยรู้จัก แต่เขาก็อวยพรให้นางแคล้วคลาดปลอดภัย
ดังนั้นนางจึงให้คำมั่นว่าจะมีชีวิตรอดเพื่อขอพบเขาอีกครั้ง
หกปีผ่านไป นางกลับมาตามคำสัญญา
ตามหาเขาจนเจอ และไม่ขอแยกห่างจากเขาอีก
ต่อให้ตนต้องถูกตราหน้าว่าเป็นคนทรยศก็ตาม
แต่แล้วกลับพบว่าที่สะท้อนออกมา
จากนัยน์ตาอบอุ่นอ่อนโยนของเฟยหยางนั้นไม่ใช่นาง
หากเป็นภาพของสตรีผู้ซึ่งเขาไม่เคยลืมแม้สักวัน
ตัวแทนของรักที่ไม่สมหวัง...
ในสายตาเขานางเป็นได้เพียงเท่านี้จริงๆ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น